Aflevering 3: Diepe gedachtes in Chester

uitzicht op Northgate St vanaf de stadsmuur - klein steegje bij mij in de buurt

Alhoewel het voor jullie misschien lijkt alsof ik nu al heel veel vrienden heb gemaakt en superstoer ben (oke, misschien ben ik dat een beetje), valt dat in de tussentijd nog best mee. Ik vind alleen zijn niet zo erg, ik ben er zelfs vrij goed in. Ik kan mezelf vaak prima vermaken. Zo vind ik het leuk om door Chester te wandelen in het weekend. Chester is zo'n prachtige stad en ik ben blij dat ik dit heb gekozen als mijn tijdelijke woonplaats. Er zijn lieve winkeltjes, verstopte steegjes en het zit vol met eekhoorns (ik geloof er heilig in dat ze de stad ooit overnemen). Ik loop elke dag over de oude stadsmuur met een geweldig uitzicht. Ook is er een leuke soort boulevard bij de rivier en daarnaast zit een groot mooi park. Vandaag was een zonnige dag dus ik besloot lekker te wandelen. Ik vind het heerlijk rond te lopen en dingen te ontdekken, ik word snel verliefd op steden. Of lekker mensen kijken, en een beetje door winkels te neuzen.

dit theehuisje vind ik zo schattig 'tea on the wall', letterlijk op de stadsmuur - back alley music

mijn vintage docs die ik hier kocht worden goed gedragen 

mijn favoriete steegje met schattige restaurantjes - de gekleurde deuren vind ik mooi

Ik vind het dus niet zo erg om dat alleen te doen. Maar soms mis ik het wel om lekker samen met iemand te wandelen en te kletsen en samen koffie te gaan drinken. Om ervaringen mee te delen. In het weekend heb ik vaak geen idee wat ik zal gaan doen. Het is allemaal een proces denk ik, van het ontmoeten van mensen tot het echt maken van vrienden om dingen mee te doen. Ik kan erg spontaan zijn en aan mensen vragen of ze willen afspreken maar ik kan ook erg verlegen zijn uit angst dat ik vervelend of opdringerig ben. Dat is iets wat ik denk ik moet loslaten, en soms lukt dat me wel en soms lukt dat me niet. Er zijn dagen waarop ik denk, jeeeezus waar ben ik verzeild geraakt, hoe ga je dit ooit volhouden? En er zijn dagen waarop ik denk, wauw, je bent hier goed in, gogogo! Dat zijn natuurlijk de gedachtes die ik moet vasthouden. Ik weet niet precies waar ik heen wil met dit verhaal, ik denk dat dit er gewoon allemaal bij hoort. Ik denk dat ik hier veel van ga leren. Stukje bij beetje wordt het allemaal steeds leuker en ja ik ken ondertussen een paar mensen, dus ik moet eigenlijk ook helemaal niet zeuren, maar ik wilde dit toch even opschrijven en delen.

Cheers!